MUZIEKGENRES

 

 

Cha cha cha

 

De cha-cha-cha, een dans met vierkwartsmaat, werd voor het eerst gezien in de danszalen van Argentinië omstreeks 1950.

Omdat hij pas in de jaren 50 ontstaan is, is deze dans een relatieve nieuwkomer bij de Latijns-Amerikaanse dansen.

Deze dans is ontstaan uit de Mambo waarop hij dan ook het vervolg vormde. De schepper van de cha-cha-cha is Enrique Jorrin.  
In 1953 werd de cha-cha-cha in Europa geïntroduceerd waar hij vanaf toen een groot succes had bij alle dansliefhebbers.

De cha-cha-cha is dan ook een van de populairste latin dansen.
De interpretatie van de cha-cha-cha muziek zou een vrolijke, zorgenloze en brutale sfeer moeten creëren door middel

van een speels ritme. De dans heeft een zeer passionele oorsprong en dit moet je ook proberen uit te beelden.

Het doel van deze dans is een 'kat-en-muisspelletje' tussen man en vrouw uit te beelden, een kokette flirt.

De cha-cha-cha wordt pittig, zelfs een beetje lichtzinnig en brutaal gedanst met korte en snelle bewegingen.

Het is een heerlijke dans om je op uit te leven.
Bij de cha-cha-cha moet je dus niet aan serieuze dingen denken, maar wel aan plezier en vooral het ondeugende

karakter moet bij deze dans naar voren komen.
 

Samba

 

Het ritme van de samba, een dans in tweekwarts maat, is ontstaan in Afrika.De negerslaven namen de muziek mee naar Brazilië

waar de samba, de nationale dans, ontdekt en uitgewerkt is. Het woord Samba staat oorspronkelijk voor een uit Afrika naar Brazilië

meegevoerde kringdans waarbij in het midden sensationele solo’s werden opgevoerd.
De voorloper van de samba was de maxixe. Verschillende versies van de Samba, van Baion (spreek uit: bajao) tot marcha,

worden in Brazilië gedanst tijden het carnaval in Rio of op plaatselijke feesten.

De wereldtentoonstelling in New York zorgde in 1939 voor de grootste verspreiding van de samba.
Deze dans is door zijn vrolijk karakter een favoriete dans die in het teken van carnaval en vrolijkheid staat.
Doordat het karakter van de Samba een zomerse sfeer oproept wordt hij de laatste tijd veel gebruikt als basis voor zomerse hits.

 

Rumba

 

De Rumba, de oudste onder de Latijns-Amerikaanse dansen, werd voor het eerst in Afrika gedanst.

De slaven die vanuit Afrikaanse landen naar Amerika werden getransporteerd, bleven, ondanks alle ellende, hun eigen cultuur trouw

en dansten het langzame ritme met overgave. De toenmalige dansvorm was geïnspireerd op de gedragingen van de haan en de hen.
Toch ontkwam de Rumba niet aan Latijns-Amerikaanse invloeden. De huidige vorm van de dans heeft raakvlakken met de Habanera.

Pas in de dertiger jaren kwam de Rumba naar Europa, om na 1945 'herontdekt' en verder ontwikkeld te worden door de Fransen.

Pas in 1950 werd de rumba populair, door de invloed van de muziek die 'in' was in die tijd.

De rumba kent vele vormen waarvan de Cuban-Rumba de gestandaardiseerde dans is.
De Rumba wordt ook wel gezien als de langzame Cha-cha-cha!                                             

   

Paso Doble

 

De Paso Doble, vroeger ook paso double (dubbele pas) genoemd, is de enige dans die zijn oorsprong in Europa vindt,

om preciezer te zijn in Spanje. Hij kwam voor het eerst echt in de mode rond 1910.
Deze dans beeldt een stierengevecht uit waarbij de heer de matador voorstelt en de dame de ‘el capa’ ofwel het rode doek

(en niet zoals velen denken de stier). Deze paso doble is ook de enige dans waar de mannelijke helft van het danspaar de hoofdrol speelt.  
Als je de muziek opzet waant iedereen zicht direct in Spaanse sferen. Een volle arena in de Spaanse zon en de matadors met hun capa,

de rode doek, komen de arena binnen. De spanning stijgt en zo ook de temperatuur, zo zijn ook meteen de ideale omstandigheden

voor het temperament dat bij de Paso Doble hoort gecreëerd. 
 

Jive

 

De Jive, de hekkensluiter van de Latijns-Amerikaanse dansen, stamt uit de Noord-Amerikaanse getto’s.

Deze werd door de Amerikaanse soldaten, die hem de Jitterburg noemden, meegebracht naar Europa tijdens de tweede wereldoorlog. 
 

Ballroom

 

In 1924 nam de Imperial Society of Teachers of Dancing (ISTD) het initiatief om de dansen te standaardiseren. Een afdeling van het ISTD,

het ballroom comité werd hiermee belast. Dit bestond uit allemaal 'grote dansers' uit die tijd. 
Alle toen bekende dansen werden gestandaardiseerd, echter zonder de Weense wals, want daar was men in die tijd in Engeland

niet zo van gecharmeerd. De Engelse wals was de enige echte. Later is de Weense wals toch nog aan het rijtje van moderne dansen toegevoegd.
 

Engelse wals

 

De golvende beweging van de Engelse Wals is om op weg te zweven. Dit is ook meestal de eerste dans die wordt gedanst. 
De Engelse wals is een dans met zachte ronde bewegingen. Welke door het op het juiste moment van rijzen en dalen ontstaan.

Hoe leg je uit welke uitstraling bij de Engelse wals hoort ......  Een melancholiek romantische sfeer met veel maanlicht en rozengeur.

Dus laat je tijdens deze dans maar weg zweven op de muziek en probeer jezelf voor te stellen in de meest romantische omgeving die je je maar kan voorstellen. 
De voorloper van de Engelse wals was de Boston, die reeds in 1874 uit Amerika werd ingevoerd. Vele van deze variaties worden nog steeds gedanst.

 

Tango

 

De Tango is de enige ballroom dans die niet uit Europa komt. 
De Tango komt uit Zuid-Amerika en wel in hoofdzaak uit Argentinië, waar de dans als eerste gedanst werd in "Barria de Las Ranas",

de ordinairste wijk van Buenos Aires. De naam was toen "Baile con corte" hetgeen betekent: "dans met een rust".

De "dandy's" van Buenos Aires veranderde de dans op twee manieren. Ten eerste werd het zogenaamde "polka-ritme" veranderd

in het "Habanera-ritme" en ten tweede noemde men de dans "Tango". Reeds in 1900 werd door verschillende amateurs, echter zonder succes,

geprobeerd de Argentijnse dans in Parijs te introduceren. De Parijse dansleraar Robert heeft er veel toe bijgedragen de Tango populair te doen worden.

Het pad van de Tango is echter niet over rozen gegaan, er waren vele tegenstanders maar ook voorstanders van deze dans.

Vooral de Franse bisschoppen waren tegen de dans. Ze wezen op de verleidelijke en zwoele natuur van de Tango en zij die haar

dansten liepen gevaar met de sacramenten.

 

Slow Foxtrot

 

Over de slow foxtrot wordt ook wel gezegd als je deze dans goed kan dansen kan je de overige dansen ook aan. 
De Slow Foxtrot is een elegante en gracieuze dans. De slow foxtrot moet je voelen en met de juiste techniek ten uitvoer brengen.

Wat vooral belangrijk is bij de slow foxtrot is dat je als paar één bent. 
 

Weense wals

 

De Weense wals is een zeer oude dans, maar hij wordt nog steeds gedanst tijdens wedstrijden. 
Bij deze dans denkt men vaak aan vergane tijden, aan het Engelse en Oostenrijkse hof en echte balzalen. En natuurlijk niet te vergeten de Sissi jurken. 
De meningen over de oorsprong van de wals zeer verdeeld. Volgens een artikel in het Parijse blad "La Patire" (het vaderland) van 17 januari 1882,

zou de wals voor het eerst op 9 november 1178 in Parijs gedanst zijn. Wel niet onder de naam Wals maar onder de naam Volta welke stamt uit de Provence. Vermoedelijk is dit een dans in 3/4 maat geweest welke de Fransen als voorloper van de Wals beschouwen. De eerste walsmelodie dateert uit 1770.

In 1775 werd de wals in Parijs geïntroduceerd, maar het duurde nog geruime tijd eer deze dans overal gedanst werd.

 

Quickstep

 

De vrolijkste dans van de ballroomdansen. 
De quick step is de enige ballroom dans waarbij beide voeten tegelijkertijd los komen van de vloer. Letterlijk dus voetjes van de vloer.

Heerlijk ontspannen samen over de vloer schieten. Blij en vrolijk dat is de quick step. De Charleston had  ook veel invloed op deze dans.

​

​